Wydawnictwo Pallottinum target=
Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu

 
STARY TESTAMENT
Mądrość Syracha
 

Jozue i Kaleb

46
Dzielny w bitwie Jozue, syn Nuna,
następca Mojżesza na urzędzie prorockim,
stał się, stosownie do swego imienia1,
wielkim przez to, że ocalił Jego wybranych,
że wywarł pomstę na opornych wrogach,
by wprowadzić Izraela w jego dziedzictwo.
Jakże się wsławił, gdy podniósł swoje ręce
i gdy wyciągnął miecz przeciw miastom!2
Któż pierwszy przed nim takim się okazał?
On bowiem prowadził wojny Pana!
3 Czyż nie za jego sprawą zatrzymało się słońce
i jeden dzień stał się jakby dwa?
Wezwał Najwyższego Władcę,
gdy wrogowie parli na niego zewsząd,
i wysłuchał go Wielki Pan,
bo zesłał grad kamienisty o wielkiej sile.
Uderzył na wrogi naród
i rozgromił przeciwników na pochyłości,
aby poznały narody jego oręż,
że wojnę toczy wobec Pana.
I dlatego jeszcze, że Panu był doskonale posłuszny,
a za dni Mojżesza okazał swą dobroć,
on i Kaleb4, syn Jefunnego,
przez to, że stanęli przeciw zgromadzeniu,
powstrzymali lud przed grzechami
i uspokoili niegodziwe szemranie.
Oni dwaj tylko ocaleli
z sześciuset tysięcy pieszych
i zostali wprowadzeni do dziedzictwa,
do ziemi opływającej w mleko i miód5.
Pan dał Kalebowi siły,
które aż do starości z nim pozostały,
mógł bowiem wstąpić na góry kraju,
gdzie jego potomstwo otrzymało dziedzictwo,
10 tak że widzieli wszyscy synowie Izraela,
iż dobrze być Panu posłusznym.

Sędziowie

11 I sędziowie - każdy według swego imienia -
których serce nie było niewierne
i którzy nie odwrócili się od Pana,
pamięć ich niech będzie błogosławiona,
12 kości ich niech wypuszczą pędy6 ze swego miejsca,
aby byli wsławieni przez swoich synów.

Samuel

13 7 Umiłowany przez swego Pana, Samuel,
prorok Pański, ustanowił królestwo
i namaścił władców nad Jego ludem.
14 Według Prawa Pańskiego sądził zgromadzenie,
nawiedził bowiem Pan Jakuba.
15 Przez swą prawdomówność okazał się rzeczywiście prorokiem,
a prawdziwość widzenia uznana została dzięki jego słowom.
16 8 Wezwał Pana Wszechmogącego,
ofiarując Mu jagnię jeszcze ssące,
gdy zewsząd na niego nacierali wrogowie.
17 I zagrzmiał Pan z nieba,
a w potężnym echu dał słyszeć swój głos;
18 starł zwierzchników nieprzyjacielskich9
i wszystkich książąt Filistynów.
19 Przed czasem spoczynku wiecznego
oświadczył przed Panem i Jego pomazańcem:
«Pieniędzy ani niczego, ani sandałów
od nikogo nie wziąłem».
I nikt go nie mógł oskarżyć10.
20 A nawet po swym zaśnięciu prorokował,
oznajmił los królowi
i z [głębi] ziemi głos swój podniósł
w przepowiedni, by usunąć nieprawość ludu11.
PROLOG
««  Syr 46  »»
ZMIEŃ KSIĘGĘ LUB / I ROZDZIAŁ
WYSZUKAJ W BIBLII
Szukaj tylko w tej księdze (Syr)
 
WSTĘP
PROLOG
««  Syr 46  »»
 

Syr 46, 1 - Znaczy ono: "Jahwe jest zbawieniem".

Syr 46, 2 - Por. Joz 8,18n.26.

Syr 46, 4 - Por. Joz 10,12n.

Syr 46, 7 - Por. Lb 13,30-14,9.

Syr 46, 8 - Por. Lb 14,30; Joz 14,6-14.

Syr 46, 12 - Mowa o godnych następcach (por. Iz 66,14; Za 6,12).

Syr 46, 13-15 - Por. 1 Sm rozdz. 1 [->1 Sm 1,1]; 1 Sm 3,19n; 1 Sm 8-10; 1 Sm 16,13.

Syr 46, 16 - Por. 1 Sm 7,9-13.

Syr 46, 18 - Popr. wg hebr.; gr.: "Tyru", o czym 1 Sm nic nie mówi.

Syr 46, 19 - Por. 1 Sm 12,1-5.

Syr 46, 20 - Por. 1 Sm 28,6-25.


Posłuchaj!
Biblia w MP3


Czytaj komentarze do Ewangelii na PRZEMIANA.pl


NOTES DUCHOWY
do spotkań ze Słowem
NOTES DUCHOWY